Technika pracy nóg w badmintonie
W ostatnim artykule poruszyłem temat techniki uderzeń. Teraz przyszedł czas na krótkie omówienie techniki poruczania się po korcie. Praca nóg ma bowiem kluczowe znaczenie w pojedynkach badmintona, szczególnie w grach singlowych. Najważniejsze korzyści z odpowiedniego doboru kroków przed uderzeniem to:
• odbicie lotki na odpowiedniej wysokości;
• ekonomia, która pozwala zminimalizować zmęczenie podczas długich wymian;
• utrzymanie stabilnej pozycji na korcie, pozwalającej kontrolować technikę uderzeń.
Wymienione elementy mogą zadecydować o zwycięstwie lub porażce w meczu. Bo właśnie zmęczenie oraz brak dokładności, która bardzo często wynika ze złego punktu odbicia lotki, gdy jesteśmy spóźnieni lub tracimy balans, są najczęstszymi powodami porażki. Warto też dodać, że prawidłowa praca nóg zmniejsza ryzyko wystąpienia kontuzji.
Ogólny schemat poruszania po korcie można przyrównać do cyklu, gdyż bez względu na rodzaj uderzenia i strefę kortu zawodnik musi wykonać podobne, następujące po sobie ruchy.
Cykl poruszania się po korcie zawiera też powrót do punktu centralnego/wyjściowego.
START
Jak sama nazwa wskazuje, jest to moment, kiedy zaczynamy całą sekwencję. To jedyny etap cyklu, który zawiera tylko jeden krok – naskok. Wyróżniamy naskok neutralny i naskoki kierunkowe, jednak kluczem tego kroku jest wygenerowanie siły, która bardzo szybko pozwoli zawodnikowi przemieszczać się po korcie. Osobiście uważam, że dobry naskok jest najważniejszym elementem całego cyklu. W początkowym etapie nauczania badmintona naskok powinien być ćwiczony jako oddzielny ruch i dopiero po wstępnym jego opanowaniu należy go łączyć z całym cyklem. Mimo że naskok jest pierwszym ruchem całego cyklu, nie uczymy go jako pierwszego, ale dopiero po opanowaniu kolejnych etapów, czyli dojścia, uderzenia i powrotu. Robimy tak, ponieważ bardzo ciężko o dobrą technikę wykonania dojścia do uderzenia, gdy skupiamy się na poprawnym wykonaniu naskoku.
DOJŚCIE
W tej części cyklu wyróżniamy następujące kroki: odstawno-dostawny, biegowy, obrót z przeskokiem na nodze rakietowej (pivot), zakroczny. Dobór odpowiednich kroków zależ od strefy kortu, uderzenia, jakie chcemy wykonać, oraz sytuacji, w jakiej znajduje się zawodnik. Jest to idealny przykład, który pokazuje daleko idącą specjalizację w naszej dyscyplinie. W celu dojścia do każdego narożnika kortu możemy użyć trzech różnych technik poruszania się.
UDERZENIE
Jest to moment, kiedy wykonujemy krok połączony z uderzeniem lotki. Bardzo ważna jest tu odpowiednia koordynacja całego ciała i odpowiednia synchronizacja nóg i rąk. Wyróżniamy następujące kroki: wypad, wyskok i obrót w powietrzu – uderzenie lotki w powietrzu, wyskok – uderzenie lotki w powietrzu. Bardzo ważnym elementem tej części cyklu jest zasada „Uderz i wyląduj”. Uderzenie lotki powinno być wykonane przed postawieniem nogi rakietowej na podłodze. Daje nam to możliwość utrzymania rozluźnionego uchwytu rakiety przed uderzeniem i dostosowanie pozycji ciała do punktu uderzenia lotki.
POWRÓT
To element bardzo podobny do dojścia. Jedyna różnica jest taka, że w tej części cyklu nie występuje krok zakroczny. Poza tym wyróżniamy tutaj kroki: odstawno-dostawny, obrót z przeskokiem na nodze rakietowej (pivot), biegowy. Powrót jest jednocześnie zakończeniem całego cyklu. Podstawowym zadaniem jest szybki powrót do punktu centralnego i pozycji wyjściowej przed kolejnym uderzeniem przeciwnika.
Podsumujmy. Praca nóg w badmintonie jest bardzo złożona. Ćwiczenia wprowadzające powinny być wykonywane już na początku nauki badmintona i wplatane do rozgrzewki, ponieważ praca nóg na korcie musi być zsynchronizowana z pracą całego ciała. Dodatkowo należy pamiętać o ćwiczeniach wspomagających rozluźniony uchwyt rakiety przy wykonywaniu bardzo szybkiej pracy nóg. Jest to niezbędny element w badmintonie na najwyższym poziomie.
Artykuł napisany do gazety: Wielkopolski tenis, squash i badminton
Autor Wojciech Szkudlarczyk